Toen ik begon bij de kleuters in semester 1 moest ik nog heel erg wennen aan voor de klas praten.
Ik moest er niet aan denken om een vertelling te doen.
Aan het eind van het semester ben ik toch de uitdaging aan gegaan met een vertelling m.b.v. een handpop. Ik durfde het nu wel omdat ik meer gewend was om voor de klas te praten en ik de leerlingen beter kende.
Ook vond ik het in het begin van het jaar niet fijn om te zingen voor de klas, omdat ik van mezelf weet dat mijn stem niet goed getraind is. Toen ik merkte dat de kleuters, wat je ook doet, altijd dol zijn op de juf, durfde ik de leerlingen een liedje aan te leren.
Voor beeldende vorming was ik niet bang, omdat ik tijdens de zomervakantie creatieve workshops heb gegeven aan kinderen in een museum. Hierdoor had ik al wat ervaring met de organisatie van zo'n les.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten